Kleine, betekenisvolle vernieuwingen
“Toen ik in 2015 voorzitter werd, had ik er al meer dan 15 jaar bij de SSVV op zitten. Het bestuur had in die tijd behoefte aan continuïteit: het SSVV-bureau had net een nieuwe directeur en we stonden op het punt onze nieuwe missie, visie en strategie te formuleren. Ik heb geprobeerd die continuïteit te bewaken, zonder in de valkuil van mijn ervaring te stappen en alles op de oude manier te blijven doen. Want soms moet je ook gewoon je nek durven uitsteken en voor iets nieuws gaan.
Vernieuwen is binnen de SSVV vaak een kwestie van kleine stapjes zetten. De betekenis hiervan moet je echter niet onderschatten. Zo hebben we in 2015 voor het eerst uitgebreid onderzoek gedaan naar wat stakeholders van de SSVV vinden en verwachten. Dat klinkt misschien niet zo spannend. Toch markeert het een belangrijk moment voor de SSVV, omdat we toen de kanteling hebben ingezet naar een meer naar buiten gerichte organisatie.”
Samen de schouders eronder
“We hebben de inzichten uit het onderzoek gebruikt om onze nieuwe missie, visie en strategie uit te werken. Tijdens dat proces zijn we veel meer één bestuur geworden. We hebben samen een koers uitgezet en daarbij allemaal onze handen aan het stuur gehouden.
Nu, vijf jaar verder, zie ik duidelijk de verschillen met daarvoor. We voelen ons allereerst bestuurder van de SSVV en pas daarna belangenbehartiger van onze branche. Dat was vroeger nogal eens omgekeerd. En waar besturen vroeger soms begon te lijken op twee keer per jaar vergaderen en stukken afhameren, voeren we nu inhoudelijke discussies en zetten we samen de schouders eronder om veilig werken in Nederland naar een hoger plan te tillen.”
VCA als vertrouwde basis
“Ik ben er trots op dat we ons als SSVV-bestuur zo hebben ontwikkeld. We zijn allemaal vrijwilligers, hebben allemaal zo onze belangen en zijn het lang niet altijd met elkaar eens. Toch maken we altijd tijd vrij, stellen we het gezamenlijke veiligheidsbelang voorop en staan we open voor elkaars argumenten. Het helpt dat we met VCA een duidelijke gemene deler hebben. VCA is na al die jaren nog steeds een belangrijk vehikel om als opdrachtgevers en opdrachtnemers het gesprek te voeren over veilig werken. Het is een basis waarop we de komende jaren verder kunnen bouwen. En waarop we kunnen terugvallen wanneer het binnen de SSVV een keer botst of schuurt.”
De blik vooruit
“Natuurlijk zijn er onder mijn voorzitterschap ook dingen niet goed gegaan. Zo zijn we in alle eerlijkheid de markt wat uit het oog verloren. We zijn veel met onszelf bezig geweest, met als doel de samenwerking binnen de SSVV te verbeteren. Maar onze samenwerking met de markt - opleiders, examencentra, certificatie-instellingen - is natuurlijk minstens zo belangrijk. Als bestuur kunnen we meer met de voeten in de klei staan en daar is zeker nog veel te winnen.
Met het aflopen van onze meerjarenstrategie was er een natuurlijk moment aangebroken om de voorzittershamer over te dragen aan mijn opvolger Peter Hecker. Dat deed ik met een gerust hart: er staat een organisatie met betrokken mensen, stakeholders weten ons steeds beter te vinden en het VCA-systeem draait ook in tijden van corona als vanouds. Vanwege datzelfde corona was het een afscheid met stille trom en dat past eigenlijk wel bij mijn idee van continuïteit: de SSVV gaat met nieuw elan verder op de ingeslagen weg.”
Ton Jeen (1958) werkt als Regional Environment & Regulatory Advisor Netherlands bij ExxonMobil. Zijn ‘loopbaan’ bij de SSVV begon in 1998, toen hij lid werd van het Centraal College van Deskundigen VCA en namens de VNPI toetrad tot het SSVV-bestuur. Nadat hij tussen 2009 en 2014 al voorzitter was van het CCVD-VCA, werd hij in 2015 voorzitter van het Algemeen Bestuur van de SSVV. Eind 2020 heeft Ton het voorzitterschap overgedragen aan Peter Hecker (VOMI).